არგენტინული სამზარეულო

არგენტინული სამზარეულო ესაა ტიპიური ევროპული სამზარეულო, განიცდის მძლავრ იტალიურ, ესპანურ და ფრანგულ გავლენას, ფაქტიურად შეიძლება ითქვას, რომ ესაა ხმელთაშუაძღვიური სამზარეულოს ვარიაცია. ყველაზე ცნობილი არგენტინული კერძია ასადო, რომელიც ძროხის ხორცისა და შიგნეულობისგან მზადდება.

წყარო

არგენტინა

ფანჯიკიძე, გ.

არგენტინული დღიურიდან : [არგენტინაში გამართული ფეხბურთის მსოფლიო ჩემპიონატის შთაბეჭდილებები. ნაწყვეტი გამოსაცემად გამზადებული წიგნიდან "არგენტინა, არგენტინა"] / გ. ფანჯიკიძე // ექო. - 1978. - N3. - გვ.16-17[MFN: 232608]

UDC:  796.3(82)

Headings of Chronicle:  ფიზიკური კულტურა; სპორტი.

14. ჯგერენაია, ბ.
    არგენტინის ხელისუფლება ოპტიმიზმს არ კარგავს : [სსფ არგენტინას ფულადი სახსრებით ეხმარება] / ბ. ჯგერენაია // მაკრო მიკრო ეკონომიკა. - 2001. - N12(49). - გვ.35[MFN: 322891]
    UDC:  338(82)
    
    Headings of Chronicle:  ეკონომიკა; ეკონომიკური მეცნიერებანი; ეკონომიკური მდგომარეობა; ეკონომიკური პოლიტიკა; წარმოება.
    
    
    
    
    
    

წყარო:

არგენტინული კულტურა

კინო და თეატრი

არგენტინული კინოს ისტორია სათავეს იღებს 1896 წლიდან და მოიცავს 2,500 სრულმეტრაჟიან ფილმს, მოპოვებული აქვს არაერთი საერთაშორისო აღიარება.
არგენტინული თეატრი სათავეს იღებს 1783 წელს და დაკავშირებულია ვიცე-მეფე ხუან ხოსე დე ვერტის ი სალსედოსთან. უკვე 1804 ბუენოს-აირესში გაიხსნა თეატრი, რომელიც დღესაც მოქმედებს.



წყარი:

არგენტინული ტანგო

არგენტინული ტანგო ჩამოყალიბდა არგენტინასა და ურუგვაიში ბუენოს აირესში მცხოვრები აფრიკელი მოსახლეობისაგან და ძველ აფრიკულ ცეკვებზე იყო დაფუძნებული. სახელწოდება ტანგო აგრეთვე აფრიკული წარმოშობისაა და ნიშნავს სხვადასხვა მუსიკალური ჟანრების შერწყმით მიღებულ მუსიკას.პირველად სიტყვა ტანგო ცეკვასთან მიმართებაში 1890 წელს გამოიყენეს . დროთა განმავლობაში ტანგო სულ უფრო მეტ პოპულარობას იხვეჭდა.



XX საუკუნის ათიან წლებში ბუენოს_აირესელი და მონტევიდეოელი ოცეკვავეები და ორკესტრები გაემგზავრნენ ევროპაში. ტანგოს პირველი ჩვენება პარიზში ,შემდეგ ლონდონში , ბერლინსა და სხვა ქალაქებში გაიმართა. 1913 წლის დასასრულს ცეკვა ნიუ-იორკში _ შეერთებულ შტატებში მოხვდა . ა.შ.შ. _ ში სიტყვა ტანგო 1911 წლისთვის უკვე ასოცირდებოდა ცეკვებთან რომელთა რტმიც 2/4 ან 4/4 "ერთი ნაბიჯი� იყო. ზოგჯერ ტანგოს საკმაოდ ჩქარ ტემპშიც ცეკვავდნენ. ამ ხანას ტანგოს ჩრდილოამერიკულ პეროდასაც უწოდებენ .
1930-1950_ იანი წლებისთვის გამეფებული დიდი დეპრესიის მიუხედავად, ეს პერიოდი ტანგოს �ოქროს ხანად� იქცა. ჩამოყალიბდა უამრავი ანსამბლი რომელთა შემადგენლობაშიც შედიოდნენ ნიჭიერი და პერსპექტიული კომპოზიტორები და ტანგოს შემსრულებლები, რომელთა შემოქმედებაც დღეს კლასიკადაა აღიარებული. ანიბალ ტრიო, ოსვალდო პუგლიეზე, ასტორ პიაზოლა და სხვა მრავალი. ტანგოს ხელახლა დაბადებად 1983 წელია მიჩნეული, როცა ნიუ_ იორკში გაიხსნა შოუ ახელწოდებით �forever Tango�. ამ ჩვენებებმა რევოლუცია მოახდინეს მთელ მსოფლიოში და ხალხმა მასობრივად დაიწყო ტანგოს გაკვეთლებზე სიარული.

წყარო:

სანტა-ფე

სანტა-ფე - ქალაქი ჩრდილო-აღმოსავლეთ არგენტინაში, სანტა-ფეს პროვინციის დედაქალაქი. მდებარეობს მდინარეების - პარანასა და სალადოს შერწყმის ადგილას. მის მოპირდაპირე მხარესაა ქალაქი პარანა, რომელთანაც მდინარისქვეშა გვირაბითაა დაკავშირებული. 2001 წლის მონაცემებით, სანტა-ფეში 369,000 ადამიანი ცხოვრობდა, ხოლო მის მეტროპოლიაში 454,238. წარმოადგენს არგენტინის მეცხრე უდიდეს ქალაქს. მიუხედავად იმისა, რომ სანტა-ფე დედაქალაქია, პროვინციის უდიდესი ქალაქია როსარიო.
ქალაქი დაარსდა 1573 წელს.



წყარო: